Bewaar me

 

In eerdere stukjes vergeleek ik leven met het gaan van een weg. Maar niet iedereen loopt dezelfde weg, je zou daarom beter kunnen zeggen dat we een stuk met elkaar oplopen en dat dan weer elk zijn eigen weg gaat.

Dat neemt echter niet weg dat we maar heel zelden alleen onderweg zijn.

En daarom kun je beter maar goede maatjes zijn dan ruzie met elkaar maken, want vroeg of laat zou je elkaar nodig kunnen hebben.

                       (klik op lees meer)

Vrede

 

Het is weer december. Tijd voor verhalen. Om te vertellen of voor te lezen, om lekker met een boek bij de haard mee weg te dromen en met kerst lezen we weer het verhaal van Jezus' geboorte.

Ach, ouwe, wordt eens wakker... Dat is toch uit de tijd. Dat nutteloze gedroom, wat heeft het ons gebracht? Goed, prachtige muziek, musea vol schitterende kunst, grote indrukwekkende kathedralen. En verder eeuwen van strijd, uitbuiting, misbruik en manipulatie van mensen die hun verhalen vertellende geestelijken geloofden.

Maar de in het kerstverhaal beloofde vrede op aarde is verder weg dan ooit....

Logisch

 

Mensen zijn vreemde wezens. Ze wringen zich in duizenden bochten om aan iets wat ze onaangenaam vinden te ontkomen. En daarbij lijkt alles geoorloofd te zijn. Ook alle mogelijke vreemde verzinsels. En de omgeving vraagt zich af waar ze het vandaan halen.

Een zorgvuldige logische redenering leidt tot een onloochenbare conclusie op voorwaarde dat van zeker ware feiten is uitgegaan. Maar juist daar zit hem de kneep. Want wat is er in ons dagelijkse leven nu zeker waar?

En zelfs al zou het zeker waar zijn, men kan altijd nog beweren dat het allemaal gelogen is en de rechters corrupt...