donderdag 10 november 2022

Gods wil?

 

Ik kan me soms erg boos maken als iemand probeert mensen te beïnvloeden door te zeggen “Dit of dat is Gods wil”, vooral als het zaken betreft die niets met geloof te maken hebben, zoals de Patriarch van Rusland deed toen hij steun voor Putins invasie in Oekraïne uitsprak... Waar haalt zo iemand het lef vandaan?

Zeker, ook ik geloof dat God soms met mensen communiceert en iets van hen verwacht… Al vele eeuwen geleden waren er mensen, die een Stem hoorden. Een Stem die hun leven een andere richting gaf, die hen onvoorstelbare dingen deed doen. Het was die Stem, die de "profeten" van Israël bezielde, die Stem, die Jezus deed zijn wie Hij was. De Stem, die we God zijn gaan noemen.

Die Stem spreekt soms ook in ons hart. Gaat een “gesprek” met ons aan als we de taal van het hart verstaan. Gesprekken die ons helpen om overeind te blijven, die ons hoop en moed geven om stelling te nemen en de onvermijdelijke nadelen daarvan met een soort gelatenheid aan te kunnen...
                                (klik op lees meer)

Ik geloof dat Jezus met de idee dat Mozes’ leefregels zonder uitzondering moesten worden gevolgd, duidelijk had afgerekend. Jezus zei dat de wetten van Mozes dienden om het leven in goede banen te leiden en dat je ze dus met dat doel voor ogen moest toepassen. Zijn opvatting was dat je niet door regels strikt na te leven maar door met liefde te handelen, deed wat Gods wens was, door in de geest van die regels het goede te doen…

Hoe zou dan het oorlogsgeweld dat pijn en verdriet, ja zelfs vele doden veroorzaakt Gods wil kunnen zijn? Ik denk dat alle geweld zonder enige twijfel tegen Gods wil is. En ik denk zelfs dat God van ons verwachten mag dat wij ons tegen oorlog, geweld en machtsmisbruik verzetten. Maar hoe?

Allereerst door duidelijke afkeuring en geweldloos verzet… En door te eisen dat vredesonderhandelingen worden begonnen. Maar desnoods ook door terug te vechten… Dat lijkt in te gaan tegen het bijbelse “gij zult niet doden”. Maar betekent dat “gebod” ook niet “gij zult niet toelaten dat er gedood wordt”?

En als je dat inziet dan is het toelaatbaar, ja, noodzakelijk is dat de invasie in Oekraïne desnoods met geweld wordt gestopt, dan is het ook duidelijk dat we de Oekraïners onze volle ondersteuning moeten geven, en tegelijk langs diplomatieke weg streven naar een einde van de gevechten. En wat voor hen geldt geldt ook voor andere slachtoffers van gruwelijk machtsmisbruik, zoals bijvoorbeeld in Iran, Afghanistan, Sudan of Ethiopië…

Maar daarmee dreigen we op een hellend vlak te geraken, want als er bij gevechten slachtoffers vallen is de kans groot dat de partijen vergelding willen en op vaak gruwelijke wijze wraak nemen… Dat beseffen gelukkig Oekraïners en hun bondgenoten ook en proberen alle gevallen van onnodig geweld onafhankelijk te laten onderzoeken, te publiceren en gerechtelijk laten beoordelen aan de hand van de conventie voor mensenrechten.

Ik ben ervan overtuigd dat van ons gevraagd wordt partij te kiezen en solidair met de slachtoffers te zijn, Dat betekent daadwerkelijk te helpen en de onvermijdelijke “bijeffecten” daarvan met elkaar te dragen. Bang? Ja, natuurlijk.

Maar wij zijn toch die altijd zo zelfbewuste Nederlanders met hun grote mond? Wij zijn toch de verdedigers van recht en vrijheid? 
En volgers van Hem die liefde, vrijheid en vrede voor iedereen predikte…

Daarin geloven we toch! Nou dan!

Gelukkig maar. 

Geen opmerkingen: