Weg

Een Griekse brandweerman zei van de zomer: Voor zulke branden zijn twee dingen nodig, warme droogte en een achteloze idioot en beide zijn er tegenwoordig in overvloed.

Mij dunkt dat je ook iets dergelijks kunt zeggen als het gaat om de toenemende verwildering van onze samenleving. Door talloze populaire figuren worden de hoofden gevuld met wantrouwen en met het gevoel niet serieus genomen te worden en dan hoeft er maar één te zijn met een wat kort lontje en daar heb je de poppen aan het dansen.

                                (klik op lees meer)

In vergelijking met andere Europese landen staat Nederland er economisch gezien niet slecht voor, maar toch zijn er heel veel Nederlanders die het slecht gaat. Er is daarom, dunkt mij, reden genoeg om over de situatie in Nederland ongerust te zijn. Er zijn enorme problemen op allerlei gebied. En er is zeker ook wel iets aan te merken op de mensen die deze zouden moeten oplossen, maar de huidige negatieve atmosfeer helpt niet de oplossing naderbij te brengen.

Is het onzekerheid waardoor we ons tot een wantrouwig, intolerant en ontevreden volkje hebben laten opjutten door politici die ongeremd en bewust provocerend hun fake news verspreiden met als enige bedoeling zichzelf te bevoordelen? Willen we dat toestanden als in de USA ook hier ontstaan? Zijn we vergeten dat respectvolle, eerlijke en faire onderhandelingen de beste manier is om problemen op te lossen?

Is het angst waardoor we geen kritiek verdragen kunnen? Angst waardoor we maar direct van ons afslaan en iedereen wantrouwen? Hebben we ons bang laten maken door schreeuwers die beweren dat “ze allemaal” met de waarheid een loopje nemen, mensen niet serieus nemen en de partij of het geld voorrang geven bij belangrijke beslissingen? Geloven we hen als ze zeggen dat “alle politici” corrupt zijn? Waarom hebben we die dan gekozen.

Ja, het is een onzekere tijd en steeds meer mensen komen in de problemen. Misschien had de regering eerder in moeten grijpen, maar deze oorlog en de situatie die daardoor ontstaan is heeft zich wel heel erg snel ontwikkeld en heeft iedereen verrast en hoe het verder gaat is ongewis… En kritiek brengt ons niet verder.

Wij, geboren egoïsten, er op uit onze behoeften zo nodig gewelddadig te bevredigen, bezitten gelukkig ook een sociale dimensie die ons de nood van de mensen om ons heen doet zien en tot ons geweten spreekt. Laten we onze angsten die stem overschreeuwen? Waar is onze Nederlandse nuchterheid, waar onze zelfbeheersing, waar ons verantwoordelijkheidsgevoel?

Gelukkig zijn er steeds meer stemmen die ons manen om ons constructief op te stellen, er met elkaar de schouders onder te zetten, gemeenschappelijk plannen voor verbetering te smeden en zorgvuldig uit te voeren. Mensen die zien dat de tijd dringt, dat het hoognodig is om, in het belang van diegenen die in de knel zijn gekomen, de partij- en persoonlijke belangen aan de kant te zetten en de handen ineen te slaan.

Daarvoor is zelfbeheersing, moed, wijsheid en vasthoudendheid nodig en het zal van iedereen offers vragen. We zullen in plaats van naar anderen te wijzen, ons eigen aandeel in de oorzaak van de problemen onder ogen moeten zien en corrigeren. Het zal voor niemand een makkelijke tijd worden, maar we hebben niet veel keus. En waar een wil is, is een weg, Zijn weg…

Daarbij mogen we rekenen op hulp en inspiratie door Hem die ons nooit alleen laat.

Gelukkig maar.