Zelfverwezenlijking

Hoeveel en hoelang we er ook over praten en denken, God bijft onvoorstelbaar, onbegrijpelijk. Het begrip God past totaal niet in onze fysieke ervaringswereld en al evenmin in onze denkwereld.

Nee, in de wereld is God niet makkelijk te vinden.

Waar zou je trouwens naar moeten zoeken? Naar een oerkracht? Naar een alles verklarend axioma, een algoritme? Ik denk niet dat je God ooit zou vinden...

Zoek je in internet dan vind je een grote hoeveelheid voornamelijk Christelijke auteurs, die er eenvoudigweg van uit gaan dat God er is, allemaal wijze mensen met elk zijn eigen opvattingen over God... Om maar een paar bekende namen te noemen, Barth, Kierkegaard, Teilhard de Jardin, Küng, Kuitert, Oosterhuis, Sölle, Schillebeex...

Hoe moet je daar wijs uit worden?

Begrijpelijk dat mensen dan besluiten maar gewoon naar eigen inzicht te leven en "zichzelf" gaan verwezenlijken. Dan weet je tenminste waar je je voor inspant...

Er is echter nog steeds een niet gering aantal mensen, dat gelooft dat God er is en op een of andere manier met hen weet te communiceren. Die zeggen dat God hen zocht, vond en overtuigde... Zij noemen zich Christenen en vertellen: Eeuwen geleden was er een mens, die zich zo dicht bij God voelde, dat hij "Gods Zoon" genoemd werd. Hij "kende" God en begreep beter dan wie ook wat Gods bedoeling was, namelijk dat wij van Hem zouden gaan houden, zoals Hij van ons hield en van Hem zouden leren onze medemensen lief te hebben. Wat niets anders is dan zo met al onze medemensen omgaan dat het ons allemaal goed zal gaan en al het levende op aarde behouden zal blijven. Zo is menszijn bedoeld zei Hij. Die mens werd bekend als Jezus ...

Jezus vertelde niet allen over God, Hij deed voor wat het betekent dat God mensen lief heeft en van hen hetzelfde verwacht. En dus vergeeft Jezus namens God de mensen, die bij hem om hulp komen. Hij brengt ze weer op de been, maakt ze weer ziend, geeft ze weer een plaats bij de anderen. Hij brengt mensen die om hun ziekte of "anders zijn" geïsoleerd geraakt waren, weer terug in de gemeenschap en terug naar God. Zo tracht Hij ons ertoe te bewegen ons ook voor de zwakken en gediscrimineerden in te zetten, zodat iedereen een menswaardig leven zal kunnen leiden en iedereen waardevol en geliefd zal zijn... In Jezus zien we als het ware God aan het werk...

Hij laat zien wat bedoeld is met je medemensen liefhebben...

Als je liefhebt, wil je die ander tot haar (zijn) recht laten komen, je naar haar richten en haar gelukkig maken. Als vanzelf is je eigen belang dan minder belangrijk. Anders gezegd haar belang is voortaan jouw belang, jij zult je gelukkig voelen als zij het is.… Ja, je zou het tegen de hele wereld willen opnemen om haar gelukkig te maken, je zou willen strijden tegen alles en iedereen waarvan je denkt dat die haar geluk in de weg staat, je zou…

Een ander gelukkig maken is het licht op de ander laten schijnen en zelf een stapje terug doen, het is luisteren en doen wat de ander graag wil en je aanpassen, want een ander is anders dan je zelf bent en zal niet altijd leuk vinden wat jij leuk vindt.

Liefhebben betekent dus ook dat je probeert te voorkomen dat je zelf weer alles bederft, want maar al te vaak staan we zelf ons geluk in de weg.

Om lief hebben, om de stem van je hart volgen, hoef je jezelf niet op geven. Het is juist meer jezelf worden, beter tot je recht komen door het beste, het goede, warme, dappere, sterke, al het positieve in jezelf, in de relatie in te brengen en het kleine, bange, slinkse, inhalige, hebberige, genotzuchtige, dwingerige, schijnheilige, al het negatieve, samen te bestrijden. Het is de ander respecteren en op voet van gelijkheid met elkaar omgaan. Het is rekening met de ander houden, je samen ontwikkelen, samen groeien en samen delen.

Zó word je je goede zelf in het liefhebben, in het weldadige "tegenover" van een ander mens, die jou liefheeft en die jij liefhebt

Dat is werkelijke zelfverwezenlijking...

En dan ben je dicht bij God...

Gelukkig maar.

    Doel

    Het doel van alle leven is toch léven!
    Bij ‘t krieken op te staan en in het feest
    van elke dag te treden met een geest
    aan alle smaad en achterdocht ontheven.

    Die naast u rust, zo vurig en bedeesd
    als minnaars past, een morgenkus te geven,
    want deze zekerheid is ons gebleven:
    Dat liefde ’t bang zijn voor de dood geneest.

    Een hap bruinbrood, wat water en een vrucht,
    de zee om met elkander in te spelen,
    onder een hoge transparante lucht

    en dàn: de vlam die alles zuiver brandt,
    dat heerlijk hartsverlangen om te délen
    door vriendschap voor de mensen overmand.

        J .Greshoff
        Verzameld Werk ;Gedichten,
        Amsterdam 1948