Aso

Van ouds kende men zeven hoofdzonden. 

Dat waren hoogmoed, hebzucht, wellust of onkuisheid, afgunst, onmatigheid, luiheid en wraakzucht. Dat was vroeger de checklist voor als er gebiecht moest worden....

Het is niet moeilijk in te zien dat ze zowel op jezelf als op een ander een negatief effect hebben, maar zijn dat nou "zonden"? Waar hebben we het eigenlijk over?

Maar niet alleen geringe zaken, ook dingen als onbegrijpelijk hoge "verdiensten", grensoverschrijdend gedrag, corruptie, baasspelerij en pesterijen, kortom allerlei asociaal, "onfatsoenlijk" gedrag om het ouderwets te zeggen, vallen er onder. Daarom zijn ze de meest voorkomende, veel verdriet veroorzakende "zonden".

                            (klik op lees meer)

Bedoeling

Al vanaf het begin waren er meningsverschillen onder Jezus' volgelingen over wat en hoe je nou precies moest geloven. Het gevolg was dat er elkaar verketterende groepen ontstonden. Sindsdien speelde de geloofsbelijdenis onder de gelovigen en later in de "kerk" een grote rol. En wie dan niet zo geloofde werd als ketter geëxcommuniceerd of erger...

Maar dat was toch niet de bedoeling? Het ging er toch niet om of je precies kon zeggen wat je geloofde maar daar om dat je leefde zoals God wilde? Dat was volgens Jezus immers het belangrijkste gebod, dat gelovenden "kinderen van God" maakte..

                                  (klik op lees meer)

Hoop

 

Nostalgisch klinkend cellospel, langgerekte, wenende tonen en dan een spreekstem: Ne ... me ... quitte ... pas ... en terwijl Wende begint te zingen en met prachtige stem smeekt "verlaat me niet", hoor ik in mijn herinnering de stem van Brel, zijn eenzaamheid, zijn wanhoop om dit onbarmhartige leven... En ik denk aan de wanhoop van al die Oekraïners, hoor het smeken van Zelensky, steeds indringender, om hulp: Laat ons niet alleen, laat ons toch niet vergaan...

En duizenden vragen zich af of ze ooit hun geliefden die vechten in die gruwelijke oorlog terug zullen zien. Zoals destijds de Duitse en geallieerde militairen die avond aan avond luisterden naar radio Belgrado die Lili Marlene uitzond, het lied van het meisje dat wacht op de terugkomst van haar vriend.

(Klik op lees meer)