Vrij

 

Ik denk dat vrijwel iedereen wel een idee heeft hoe een ideale samenleving er uit zou moeten zien. En afgezien van wat heel specifiek persoonlijke wensen verwacht ik dat er een heleboel dingen zijn die we allemaal graag willen: Veilig en onbezorgd leven, goede gezondheidszorg, recht-vaardige lastenverdeling, een echt thuis, een paar fijne vrienden, privacy en vrijheid... Ook zijn er dingen waar we allemaal de pest aan hebben: Bemoeizucht, afgunst, bezitterigheid, onverdraagzaamheid, egoisme, lomp en expansief gedrag...

Als we het in grote lijnen eigenlijk eens zijn, waarom is er dan zoveel gedoe, waarom zoveel ontevredenheid, waarom is er steeds meer politie en BOA nodig en waarom zijn de zorg, sociale diensten en de justitie overbelast?

            (klik op lees meer)

Allemaal?

De “regel” heb je naaste lief als jezelf kennen we allemaal wel in een of andere formulering. En ik denk dat als we eerlijk zijn dat we dan wel zullen willen toegeven dat dat een goede leefregel is. Maar de meesten van ons nemen het woord naasten soms wel erg letterlijk. Ze beperken het tot buren en kennissen (net als overigens ook de oude Engelse vertaling, deed die neighbour vertaalde, hoewel een modernere vertaling “others” schrijft). Wie worden er nou bedoeld?

                                (Klik op lees meer)

Verwachting.

 

Mensen zijn uniek, geen twee zijn er hetzelfde. Al zijn er, omdat we op gelijksoortige manier naar de volwassenheid begeleid zijn ook overeenkomsten. 

In onze jeugd werd de basis voor ons karakter gelegd. Je leerde te communiceren, je in de gemeenschap waarin je leeft aan te passen en de nodige kennis en zelfvertrouwen te verwerven om voor jezell te kunnen zorgen.

Maar omdat we verschillen is voor iedereen dat wat ons gelukkig maakt weer anders en daardoor kan het leven soms heel gecompliceerd worden.

                                    (Klik op lees meer)