Generaties lang was "maar Uw wil geschiede" het einde van een smeekbede om van een ongeneeslijke aandoening te mogen herstellen. En als de patiënt dan niet beter werd, leek het daardoor makkelijker om het onherroepelijke te aanvaarden. Het was immers Gods wil....
Maar nu tegenwoordig veel mensen zich realiseren, dat zulke wonderbaarlijke genezingen buitengewoon zeldzaam zijn, lijkt bidden om genezing niet zo zinvol meer.
Natuurlijk hebben mensen zich afgevraagd waarom God niet ingrijpt, als er op deze wereld zulke gruwelijk dingen plaats vinden. Zo gruwelijk dat zelfs een onherstelbare ziekte daarbij wat minder belangrijk lijkt.
Een van de mogelijke verklaringen is dat God de mens een eigen verantwoordelijkheid heeft gegeven en die verantwoordelijkheid niet schenden wil door in het mensenleven in te grijpen.
Mij lijkt meer waarschijnlijk dat God, die immers niet in onze fysieke wereld woont, dus ook niet in deze wereld handelen kan. Dat is waarom ik denk dat "Uw wil geschiede" niet betekenen kan, dat we het al of niet genezend handelen aan God overlaten.
Maar ons leven speelt zich niet alleen in de fysieke wereld af en het lijkt erop dat God ons in onze gedachtenwereld ontmoeten kan en met ons kan communiceren... Ik geef toe, dat is niet erg wetenschappelijk, er is geen enkel bewijs dat die "gedachtenwereld" bestaat.
