Wij Nederlanders zijn een vrijheidslievend volkje.
Maar soms denk ik wel eens weten we wel wat vrijheid is ?
Is vrijheid zoiets als denken, doen en leven zoals je wilt?
Laten we eens naar die definitie kijken.
Denken wat je wilt. ja, die vrijheid heeft iedereen, die kan niemand je ontnemen...
Zeggen wat je denkt kan ook, zolang je niemand bedreigt of beledigt.
Daaruit volgt ook dat je vrij bent de politieke partij van je eigen keus te kiezen. Maar overdenk wel goed welke keus je maakt. Het gaat er immers om dat de vorming van een regering, die goed voor je land zorgt, mogelijk wordt, niet om een aantal goede sprekers in de kamer te krijgen.
En tenslotte zijn er ook vrijwel geen belemmeringen bij geven. Zo lang je niet aan misdadige of terroristisch doelen geeft mag je van alles wat je hebt net zo veel weggeven als je wilt
Echter bij doen wat je wilt ligt het anders. Of dat kan is afhankelijk van wat je wilt doen. Iedereen beseft dat niet alles kan, ook al wil je nog zo graag. Jong blijven is zo'n onvervulbare wens en vliegen als een vogel kan evenmin.
Maar ook de bij dingen, die wel zouden kunnen zijn er beperkingen. Allereerst zijn er die dingen die je wel zou willen, maar die jij niet kunt omdat je er de eigenschappen of de opleiding niet voor hebt... Dat voelen we meestal niet als vrijheidsbeperking, dat vinden we logisch...
Vaak moeilijker te aanvaarden zijn de beperkingen, die berusten op het feit dat je niet alleen op de wereld bent. Het zou eigenlijk vanzelfsprekend moeten zijn dat je bij het uitoefenen van je vrijheid met de mensen om je heen rekening houdt. Je kunt toch niet van vrijheid spreken als door jou je medemens een stuk vrijheid in moet leveren of nadeel ondervindt!
In onze maatschappij is wat mag en wat niet mag, dan ook grotendeels door wetgeving geregeld. Daarnaast zijn er nog ongeschreven regels, die steeds weer anders zijn afhankelijk van de groep waarin je leeft. Zulke regels worden door degenen, die niet tot zo'n groep horen, nog al eens vrijheidsbeperkend en discriminerend gevonden. De conflicten die daardoor ontstaan worden veelal in stand gehouden, doordat beide partijen hun mening voor logisch en juist houden en hartstochtelijk verdedigen, hoewel de argumenten daarvoor lang niet altijd zo goed gefundeerd zijn als de conflictpartijen menen.
En leven zoals je wilt? Voor de meesten van ons is dat theoretisch wel mogelijk, maar in de praktijk vaak onmogelijk. Want hoe moet je in je onderhoud voorzien als je niet wilt leven zoals de meesten van ons, werken voor je brood en wonen in een huis en....
Ook daardoor is dus onze vrijheid beperkt. Dat hoef ik niemand te vertellen, dat weten en accepteren we eigenlijk allemaal wel
Maar zijn we afgezien van alle voorgaand opgenoemde beperkingen vrij?
Dat ik die vraag stel duidt er al op dat ik denk, dat er nog meer is dat ons weerhoudt maar te doen wat we zouden willen. Want soms zal als puntje bij paaltje komt, er een stem in onszelf zijn die bezwaar maakt.
Dat kan zijn omdat we bang zijn, bang voor mislukking of afkeuring door "de mensen" of bang voor de consequenties, maar ook omdat we van mening zijn, dat er doorslaggevende argumenten zijn zeggen dat het onverstandig of gevaarlijk is, ons voornemen uit te voeren. Niet zelden is "fake news" de oorzaak van die bangheid. Fake news, nep feiten, waar we ondanks alle bezwaren in blijven geloven.
Anderzijds kan die stem soms ook heel reeële bezwaren op tafel brengen. Bijvoorbeeld in het geval dat we naar een land zouden willen reizen dat alleen met een vele uren lange vliegreis bereikbaar is. Is wat daar te beleven valt het waard om het milieu met zoveel luchtvervuiling door CO2 en fijnstof te belasten, en zouden we het daarvoor neer te tellen geld niet beter voor hulp aan hongerende kinderen kunnen geven? Het is aan onszelf die vraag uit ons binnenste te beantwoorden. Wat we willen kan en mag.
Voor deze situatie zijn er geen regels of aanbevelingen, het is helemaal alleen aan ons hoe we beslissen.
Ook geloof geeft ons daar geen voorschrift. God laat de keus aan ons, zoals altijd.
Maar Hij helpt ons door zo'n vraag anders te formuleren, namelijk als volgt: "Kies je voor jezelf of voor je medemensen?"
Zo kunnen we van God ook leren hoe met onze vrijheid om te gaan.
Gelukkig maar
Maar soms denk ik wel eens weten we wel wat vrijheid is ?
Is vrijheid zoiets als denken, doen en leven zoals je wilt?
Laten we eens naar die definitie kijken.
Denken wat je wilt. ja, die vrijheid heeft iedereen, die kan niemand je ontnemen...
Zeggen wat je denkt kan ook, zolang je niemand bedreigt of beledigt.
Daaruit volgt ook dat je vrij bent de politieke partij van je eigen keus te kiezen. Maar overdenk wel goed welke keus je maakt. Het gaat er immers om dat de vorming van een regering, die goed voor je land zorgt, mogelijk wordt, niet om een aantal goede sprekers in de kamer te krijgen.
En tenslotte zijn er ook vrijwel geen belemmeringen bij geven. Zo lang je niet aan misdadige of terroristisch doelen geeft mag je van alles wat je hebt net zo veel weggeven als je wilt
Echter bij doen wat je wilt ligt het anders. Of dat kan is afhankelijk van wat je wilt doen. Iedereen beseft dat niet alles kan, ook al wil je nog zo graag. Jong blijven is zo'n onvervulbare wens en vliegen als een vogel kan evenmin.
Maar ook de bij dingen, die wel zouden kunnen zijn er beperkingen. Allereerst zijn er die dingen die je wel zou willen, maar die jij niet kunt omdat je er de eigenschappen of de opleiding niet voor hebt... Dat voelen we meestal niet als vrijheidsbeperking, dat vinden we logisch...
Vaak moeilijker te aanvaarden zijn de beperkingen, die berusten op het feit dat je niet alleen op de wereld bent. Het zou eigenlijk vanzelfsprekend moeten zijn dat je bij het uitoefenen van je vrijheid met de mensen om je heen rekening houdt. Je kunt toch niet van vrijheid spreken als door jou je medemens een stuk vrijheid in moet leveren of nadeel ondervindt!
In onze maatschappij is wat mag en wat niet mag, dan ook grotendeels door wetgeving geregeld. Daarnaast zijn er nog ongeschreven regels, die steeds weer anders zijn afhankelijk van de groep waarin je leeft. Zulke regels worden door degenen, die niet tot zo'n groep horen, nog al eens vrijheidsbeperkend en discriminerend gevonden. De conflicten die daardoor ontstaan worden veelal in stand gehouden, doordat beide partijen hun mening voor logisch en juist houden en hartstochtelijk verdedigen, hoewel de argumenten daarvoor lang niet altijd zo goed gefundeerd zijn als de conflictpartijen menen.
En leven zoals je wilt? Voor de meesten van ons is dat theoretisch wel mogelijk, maar in de praktijk vaak onmogelijk. Want hoe moet je in je onderhoud voorzien als je niet wilt leven zoals de meesten van ons, werken voor je brood en wonen in een huis en....
Ook daardoor is dus onze vrijheid beperkt. Dat hoef ik niemand te vertellen, dat weten en accepteren we eigenlijk allemaal wel
Maar zijn we afgezien van alle voorgaand opgenoemde beperkingen vrij?
Dat ik die vraag stel duidt er al op dat ik denk, dat er nog meer is dat ons weerhoudt maar te doen wat we zouden willen. Want soms zal als puntje bij paaltje komt, er een stem in onszelf zijn die bezwaar maakt.
Dat kan zijn omdat we bang zijn, bang voor mislukking of afkeuring door "de mensen" of bang voor de consequenties, maar ook omdat we van mening zijn, dat er doorslaggevende argumenten zijn zeggen dat het onverstandig of gevaarlijk is, ons voornemen uit te voeren. Niet zelden is "fake news" de oorzaak van die bangheid. Fake news, nep feiten, waar we ondanks alle bezwaren in blijven geloven.
Anderzijds kan die stem soms ook heel reeële bezwaren op tafel brengen. Bijvoorbeeld in het geval dat we naar een land zouden willen reizen dat alleen met een vele uren lange vliegreis bereikbaar is. Is wat daar te beleven valt het waard om het milieu met zoveel luchtvervuiling door CO2 en fijnstof te belasten, en zouden we het daarvoor neer te tellen geld niet beter voor hulp aan hongerende kinderen kunnen geven? Het is aan onszelf die vraag uit ons binnenste te beantwoorden. Wat we willen kan en mag.
Voor deze situatie zijn er geen regels of aanbevelingen, het is helemaal alleen aan ons hoe we beslissen.
Ook geloof geeft ons daar geen voorschrift. God laat de keus aan ons, zoals altijd.
Maar Hij helpt ons door zo'n vraag anders te formuleren, namelijk als volgt: "Kies je voor jezelf of voor je medemensen?"
Zo kunnen we van God ook leren hoe met onze vrijheid om te gaan.
Gelukkig maar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten