De beste keus

Bijna alles heeft twee kanten dat weten we uit ervaring en dat is ook logisch, want het is juist door de tegenstelling dat een begrip zijn betekenis krijgt.

Hoe zou je licht beter kunnen beschrijven dan als het tegendeel van donker, hoe zacht als er geen hard was...? 

Je kunt het lijstje naar believen uitbreiden.

Maar, je hebt positieve getallen, negatieve èn de nul, die noch het een, noch het andere is. De nul neemt een neutrale positie in, de nul hoort nergens bij. En toch zouden we niet zonder die nul kunnen...

Zo zijn onze manieren

"Al die met ons mee wil gaan, die moet onze manieren verstaan." Een kinder-versje, een spel. Om de beurt mag ieder van de spelgenoten voordoen, hoe "onze manieren" zijn. Hoe je je moet gedragen om mee te mogen....

Manieren zijn iets, waar veel Nederlanders een afkeer van hebben. Ze houden niet van formaliteiten, doe maar gewoon.... De meesten van ons hebben leren inschatten hoe ze zich in hun sociale omgeving gedragen moeten om geen ergernis en geen lachsalvo op te roepen met hun uiterlijk of hun gedrag. Daarom gedragen we ons zoals gebruikelijk is, om begrepen en geaccepteerd te worden….

Ons succes hangt er grotendeels van af hoe goed we de omgangsvormen beheersen. Niet alleen ons economisch succes, meer nog ons succes als mens.... Goede omgangsvormen zijn dus belangrijk. Het hangt van je manieren af of een ander je wil leren kennen en zich jou toewendt en vertrouwt of dat je "nul op het rekest" krijgt...

Kinderen voor kinderen

Het is alweer januari en de donkere dagen worden langzaam wat lichter.

Maar het blijft een "donkere" tijd door het aanhouden van de problemen die samenhangen met Corona. De angst en onzekerheid die dat veroorzaakt roepen bij sommige mensen onbegrijpelijk heftige reacties op. De goede oude Hollandse nuchterheid heeft het tegen veel wantrouwen en een overweldigende hoeveelheid fake-news moeten afleggen, zodat sommige mensen elkaar nu te lijf gaan en de situatie alleen nog nog erger maken in plaats van er met elkaar de schouders onder te zetten en samen een oplossing te zoeken.

Zijn we dan niet allemaal naar de kleuterschool geweest waar we geleerd hebben dat je met elkaar rekening houdt en dat je met agressie niets bereikt? We hebben daar toch allemaal de beginselen van vredig met elkaar samen te leven geleerd? Hebben we alleen nog maar oog voor ons eigen belang? Wat is er in hemelsnaam met ons aan de hand?