Is dat wel mogelijk? Dat je een heimweegevoel hebt als je lekker thuis in je eigen stoel in je eigen huiskamer zit en luistert naar een pianoconcert?
En toch weet ik er geen ander, beter woord voor.
Want Beethoven roept met dit concert een beeld van een ideale wereld bij me op, een wereld zonder armoede, ziekte, rampen of oorlogen, zonder ruzies. Een lieflijke harmonische wereld, zonder dreiging, zonder gelieg, zonder geëlleboog, zonder verdachtmakingen, zonder competitie, zonder verdriet. Een wereld waarin het goed leven is... Als ik me realiseer dat dat waarschijnlijk altijd een droom zal blijven, hoor ik, die altijd zegt dat waarom vragen zinloos is, mijn hart bidden: God, waarom? Waarom al die conflicten, waarom al dat verdriet, al die pijn...
En ik weet aan sommige ervan ben ik zelf medeschuldig...
( klik op lees meer)