Soms denk ik dat geloven wel wat lijkt op een huwelijk.
Het is een onderneming die je volledige inzet vereist. Het is veel meer dan een partner lief vinden, vereren of bewonderen. Het is je hele leven met je partner delen. Ook als je het niet altijd eens bent of elkaar begrijpt, je trekt samen op. Je laat elkaar in vertrouwen vrij, je hebt je eigen bezigheden en hobby's, maar in belangrijke dingen trek je meestal een lijn. En al getrouwd zijnde groei je tot goede partners
En mocht het een van beiden eens niet goed gaan, beging een van beiden een domheid of werd ziek, dan laat je elkaar niet in de steek maar staat elkaar bij, ook al heeft dat misschien heel vervelende consequenties.
Als je echt van elkaar houdt, kan een huwelijk tegen een stootje, dan blijf je bij elkaar, dan worden conflicten uitgepraat, dan moet er al heel wat gebeuren voor je het opgeeft. Maar je bent dan ook niet zomaar met de eerste de beste getrouwd, je kent je partner en weet wat je aan elkaar hebt.
Natuurlijk zijn er ook grote verschillen, maar misschien helpt het zien van de overeenkomsten om beter te begrijpen wat onze relatie met God, die we geloven noemen, eigenlijk betekent.
Geloven betekent God als "partner" in je leven te aanvaarden met alle consequenties van dien, in de zekerheid dat Hij van je houdt en het goede met je voorheeft. Maar het betekent ook dat je aanvaardt dat er van jou wat verwacht wordt. Niets wat je niet zou kunnen maar soms wel iets wat je niet makkelijk vindt.
In een huwelijk ken je elkaar. God kent ons, maar kennen wij Hem?
Ik denk dat we God heel wat beter zouden kunnen leren kennen als we daar wat meer moeite voor zouden willen doen. Er is immers een schat van kennis over God verborgen in de bijbel. Het is aan ons die schat te zoeken en daarbij is denk ik Jezus onze leidsman.
Voor mij zijn de evangelieën met de verhalen over Jezus dan ook de belangrijkste delen van de bijbel. Het "oude testament" geeft ons de voorgeschiedenis die nodig is om de verhalen over Jezus, om Jezus, te begrijpen.
Zoals Jezus de tien geboden leest en zijn tijdgenoten uitlegt dat God daarin zegt "Ik houd van jullie en als jullie van Mij houden dan leef je volgens deze principes" en dat samenvat in het bekende God liefhebben en je naaste als jezelf, zo moet je denk ik de hele bijbel lezen: in het licht van Gods liefde.
En dan gaan we ook begrijpen wat het is dat God van ons verwacht.
Johannes kent Jezus en daarom kan hij in zijn evangelie zeggen " en wie in Hem gelooft heeft Hij het vermogen gegeven kinderen van God te worden" en verderop, dat wie in Hem gelooft "eeuwig" leven heeft. Ik denk niet dat Johannes met eeuwig bedoelde dat de gelovigen niet zullen sterven of voortleven na de dood. Ik denk dat hij bedoelde dat wij zo zullen gaan leven als God wil, "levenbehoedend", zo leven dat er altijd ook voor anderen en hen die na ons komen nog goed leven mogelijk is. Als we zo geloven is ons oude egoïstische ik ten dode opgeschreven. Dan gaan we met Jezus een nieuw soort leven leiden, een leven waarin iedereen het goed heeft in een samenleving die de aarde in stand houdt, een leven wat eeuwig zo door kan gaan...
En kinderen van God worden kan maar één ding betekenen dat we in Gods voetstappen treden. Dat betekent denk ik dat we Zijn ideeën gaan uitvoeren.
Het betekent ook dat ons "stenen hart", dat tegen alle meelijden gepantserd is, door Jezus veranderd zal worden in een gevoelig hart, een "hart van vlees". Want met een stenen hart kun je onmogelijk een kind van God zijn.
God vraagt dus van ons dat we in Zijn naam wat doen tegen alle ellende om ons heen. Maar God stuurt niemand zomaar de wildernis in, God belooft zelf mee te gaan. God helpt ons goede partners te worden, door ons al doende te leren onze naaste te zien en te helpen.
God vraagt niet het onmogelijke van ons, Hij begeleidt ons als we proberen aan zijn verwachtingen te voldoen. Om ons brood en onze wijn met elkaar te delen. Om onze vooroordelen te overwinnen, om onze medemensen te aanvaarden zoals ze zijn en te helpen wie hulp nodig hebben.
God wil dat we zijn kinderen en partners worden, dat we ons best doen om zo, "levenbehoudend", te leven en helpt ons daarbij...
Gelukkig maar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten